معماري خيلي پيچيده اي داره. چند هزار كبوتر تو اين برج نه چندان بزرگ جا ميشن. وقتي كه پر از كبوتر بوده ميشه تصور كرد چقدر ترسناك بوده.
يه باغ خيلي خوشكل داره. حتما حتما بيرون بشينيد حتي اگر خيلي سرد باشه. هر ميز يه وسيله گرمايشي داره. منوش هم متفاوت و جالبه. كلا عاليه. بريد حتما :)
اولين چيزي كه نظرمو جلب كرد رفتار خوب و محترمانه پرسنل بود. جاي دنجي داره. استيك خوب بود اما پاستا نه زياد. نون سيرش هم خوشمزس.
اينقدر خوبن كه نميدوني كدومو انتخاب كني. انواع غذاها هم پيدا ميشه
معماري و طراحيش خيلي خوبه. بدون استفاده از پله و آسانسور، با يه شيب ملايم ميشه همه معازه ها رو ديد
اين تالار براي اجراي كنسرت موسيقي طراحي شده و چندان براي تئاتر ديدن ايده آل نيست. مخصوصا طبقات بالا. ولي خب تقريبا بهترين تئاترها اينجا رو صحنه ميرن. واقعا با شكوهِ
بيشتر از ساعت ها معماري ساختمان جلب توجه ميكنه. سقف هاي زيبا، رنگ هاي زنده و عالي. از نظر ارزش موزه اي، چندان جالب نيست اما ارزش ديدن رو داره.
خيلي شلوغ. ميزهاي بيرون بلند هستن و صندلي ها هم زياد راحت نبودن. سيب تنوري خوب بود و پاستاش معمولي. قيمت ها هم يه كم بالا.
بدون شك خونه ي فرهاد با اون حوض كوچيك و گلدون هاي دورش بهترين قسمتشه. غرق ميشي تو خودت و گذر زمان رو اصلا حس نميكني.
يه جاي بكر با يه درياچه ي قرمز. خيلي خلوته و كنار يه جاده ي فرعيه كه ميره تو جنگل
مگه ميشه از جاده چالوس بري و اينجا آش نخوري. هواي خيلي سرد و آش دااغ...
با درختاي سر به فلك كشيدش نقش ريه رو داره واسه كرج. اول بهار كه درختاش شكوفه ميزنن ديدني تر ميشه
به عنوان خانه ي هنرمندان ايران ميتونست بزرگتر، كاربردي تر و مجلل تر ساخته بشه. البته همينطوري هم خوب و دوس داشتنيه
