بهترین اسپرسو‌های زندگی‌م رو پیش آقای وکیلی خوردم. دورانی که کافه هنر بود هیچ‌وقت فراموش نمی‌شه. اینجا هم حس همون روزها رو داره. قهوه‌ی خوب بهترین عنصر این کافه‌ست.
Well designed café with great atmosphere and High level ceiling. Ordinary espresso (Julius Meinl). Smoking allowed. It can be one of the best café around.
اسپرسوی خوبی خوردم که انتظارش رو نداشتم واقعا. تو فضای بیرون دو سه تا میز با چندتا صندلی داره فقط، سالن نداره و تیک‌اوی طوره. تا دوازده شب بازه. حس‌ش خوبه کلا، برید یه بار حداقل
قهوه معمولی، صبحانه و غذا‌ها خوب؛ حس و حال و فضای این کافه عالی! محدود به دو تا کانتر حداکثر با دوازده‌تا صندلی. مناسب برای تنهایی یا گپ و گفت دو نفره! از دید من معنی واقعی کافه!
نکته قابل توجه، طراحی داخلی کافه‌ست که به نظر من ترکیبی‌ست از ایده‌هایی که توی پینترست، هاوز و آرک‌دیلی موجوده که خب در سطح خوبی اجرا شده، حتی گلدون‌ها. سیگار ممنوع. موسیقی نه چندان خوب. کلا قابل قبول
اگر سیگار کشیدن آزاد بود، بخاطر قهوه‌ی خوب‌ش( هم قهوه‌های دمی و هم پایه اسپرسو) بی‌شک جز انتخاب‌های همیشگیم بود. از مولیناری فراری‌ام اما بهترین قهوه‌ی این برند رو اینجا خوردم. تا نه و نیم شب هستند.
